Help, mijn kind is gezond (en ik niet)

Geschreven door Annelien

26 januari 2021
(laatst bijgewerkt op 14 augustus 2025)

0

Autisme en het lichaam

Zij zijn zelden ziek

In navolging op mijn vorige blog, ga ik verder over hoe normaal mijn kids zijn. Ze zijn namelijk zelden ziek- precies zoals de maatschappij het graag ziet. Tja, ze snotteren in het najaar of soms verwonden ze zich door te vallen. Ondanks dat spelen ze snel weer buiten en eten als vanouds #stoerekids. Deze korte ziekteperiodes danken ze aan hun papa, goede genen he?? Van mij erven ze helaas geen super immuunsysteem. Mijn gezondheid wiebelt al zolang ik me kan herinneren. Hoe heeft mijn lage weerstand invloed op mij als moeder of zelfs als autist? 

En wat is gezond?

Eerst even inzoomen op de definitie van gezondheid door het toonaangevende WHO. Volgens het Wereldgezondheidsorganisatie is zelden ziek onvoldoende. Echt gezond ben je als je helemaal vrij bent van ziekte of lichamelijke gebreken. Dit ‘algehele welbevinden’ noemt niet de psychische gezondheid, maar lichamelijk lijkt de eis om tiptop in orde te zijn. Fijn. Mijn lijf kan ik wel afschrijven? Ik val geregeld uit door infecties of vermoeidheid. Mijn luchtwegen, stofwisseling en huid spelen estafette qua klachten. Tel daarbij de diagnose autisme op en mijn ‘welbevinden’ lijkt onhaalbaar. Maar sinds ik ouder ben besef ik me dat ziek zijn ook een functie heeft.

Oproep tot zelfzorg

Voor mij betekent uitvallen door ziekte, dat ik meer doe dan mijn lijf aankan. Met name mijn zintuigen zijn snel overprikkeld- iets wat veel autisten hebben. Deze signalen geven interne grenzen aan, een oproep tot zelfzorg. Zelfzorg is helemaal belangrijk nu ik moeder ben, want de kids moeten aankunnen op me. Dankzij artsen en boeken heb ik o.a. deze richtlijnen voor mezelf geformuleerd:

• Minder snel leven. Deze tip haalde ik uit de Ayurveda, een door WHO goedgekeurde gezondheidsleer. In de Ayurveda is er geen one-size-fits-all, zoals de voedselschijf of BMI. Het baseert zich op 3 dosha’s en de elementen. Zelf ben ik erg “vurig”, dat had je vast al door 😉 Qua eten en activiteiten moet ik dit vuur niet teveel aanwakkeren, want dan brand ik op.
• Niet meer camoufleren. Nee, ik loop niet rond in zo’n stoer legerpak. Camoufleren is het afvlakken van emoties en uitspraken, zodat mijn gedrag minder opvalt tussen de ‘normalen’. Dit aanpassen geeft echter zoveel stress, dat mijn immuunsysteem eronder lijd. De laatste jaren durf ik aut-hentiek te zijn. Gevolg: ik houd meer energie over!
• Mijn lijf aanvoelen. Ik was in 2019 ernstig ziek, sindsdien moet ik opnieuw ontdekken hoe honger en pijn voelt. Ergens denk ik dat ik dat nooit optimaal voelde… een kenmerk die ik van meer autisten hoor. Met een sensorisch integratie therapeut leer ik om interne prikkels beter te voelen, met als pluspunt dat ik externe prikkels beter verwerk.

Goed genoeg

Bovenstaande tips lukken echt niet elke dag… er is zoveel wat mij afleid (vooral corona). Als oplossing heb ik telefoon-meldingen ingesteld om te herinneren aan het zelfzorg-plan. En het helpt aan het einde van elke dag te zeggen: ik deed wat ik kon. Zo haal ik optimaal geluk uit een matige gezondheid, wat vind ik ook een vorm vind van ‘welbevinden’!